نبض زندگی "ایلیا"

ایلیا جونم الان یک سال و دو ماه و نه روز و دوازده ساعت داری کارایی که تو این سن انجام میدی: ماشاالله هزار ماشالله از نظر کارای بدنی طبق کتاب(همه ی بچه ها باهوشند اگر...) خیلی جلوتر از سنت هستی، راه میری، میدوی، در حال دویدن یهو می ایستی، دور خودت میچرخی، از بلندی بالا میری و خیلی قشنگ میای پایین و ... بعضی از اعضای بدنت رو میشناسی و وقتی میگیم نشونمون میدی: مو ، گوش ، چشم (چشمک میزنی)، زبون ، دست و پا. آموزش بینی از توی آموزش ها حذف شد چون موقع نشون دادنش گاهی اشتباه میکردی و ... دیروز تو بغلم بودی و خاله جون داشت باهات بازی میکرد بعد ازت دونه دونه اعضایی که میشناسی رو پرسید و تو نشونش دادی...

آرامش لحظه هام شکر خدا وارد پانزدهمین ماه از زندگیت شدی و اما چهارده ماهگیت اینطوری گذشت همونطوری که برات نوشتم از بیست و هشتم ماه پیش بیماریت شروع شد و تا همین حالا اثراتش باقی مونده باورم نمیشه یک ماهه بیماری سرفه های شبونه ات امونه من و باباجون رو بریده و از ما بیشتر خودت اذیت میشی آخرین تجویز دکتر اسپری و سه تا آمپول بود که امیدوارم اینها دیگه جواب بده و حالت خوب بشه شب ها تا صبح روی پاهامی، نه من میخوابم و نه تو... چند روز پیش دیگه بیخوابی طوری خسته ام کرده بود که باباجون مرخصی گرفت تا خونه بمونه و تو نگه داشتنت کمک کنه دلم نمیخواست تو وبلاگت از بیماریت بنویسم ی...

پاره ی وجودم اومدم از این چند روزه برات بنویسم شنبه هفتم دی ماه شام خونه ی عزیز و بابایی بودیم بعد از شام بابایی به عزیز گفت برو اون قیچی و شونه رو بیار و منو باباجون حسابی غافلگیر شدیم بابایی یه پارچه ی بزرگ پهن کرد، یه عالمه باهات بازی کرد و کم کم موهاتو کوتاه کرد پشت موهات خیلی بلند شده بود، تقریبا مثه دخترا شده بودی راستش منو باباجون تصمیم داشتیم با موهای بلند ببریمت آتلیه اما خوب اینطوری خیلی نازتر شدی یه پسربچه ی شیطون چون بدون هماهنگی بود نشد که عکسی بگیرم از اون موقع اما یه عکس ازت میزارم با موهای کوتاه   دوشنبه شب رفتیم تکیه حسن آباد "خاله فرنگیس،خاله ی باباجون" نذری میدادن زیاد شیطون نبودی و برخل...